Mordimer Madderdin - Profesor

Autor zdjęcia: pigeon666

 "Dobro wygrywa tylko wtedy, kiedy ma szczęście, by służyły mu takie skurwysyny jak ja"

Ranga: Chi
Level: 29 (316/1000 exp)
Stanowisko: Profesor, nauczyciel
Login: Pandemonium. (hw)

Imię i nazwisko: Mordimer Madderdin
Pseudonim: Uczniowie po cichu nazywają go Panem Ded (chodzi o Death, czyli śmierć)
Pochodzenie: Dolina Wodospadów
Rasa: Hybryda
Płeć: Mężczyzna
Orientacja: Demiseksualizm
Wiek: 27 lat
Cechy zewnętrzne: Mierzy dokładnie metr dziewięćdziesiąt, dobrze rozbudowany i umięśniony. Jego największym atutem są lisie uszy, koloru włosów, czyli blond, popadające w barwę kremową zmieszaną gdzieniegdzie z lekkim pomarańczem. Włosy zazwyczaj są zaczesane do tyłu. Końcówki uszów są czarne, obydwa przekłute: często nosi w nich małe fioletowe kryształki. Wyróżnia się także oczami, cierpi na heterochronie: jedno oko jest różowe, a drugie niebieskie. Jego tatuaże są podobne do wzorów na skorupie żółwia: położone blisko siebie, zdeformowane kółka, przybliżone do innych kształtów, znajdują się na skroniach, nosie, zewnętrznej stronie dłoni do nadgarstka oraz na plecach. Ma lśniąco białe zęby z małymi wystającymi kiełkami, lekko zaostrzone paznokcie i wystające kości barkowe. Często ma na szyi i barkach związany ciemny duży szal. Nie zapominajmy oczywiście o puszystym i długim ogonie koloru włosów.
Trzeba jednak zaznaczyć, że dzięki mocy, jakiej ciągle używa, ludzie i nadnaturalni widzą go nieco inaczej: przystojny, silny i potężny mężczyzna o blond włosach, z heterochronią. Wszystko, co może go powiązać z magią, jest niewidoczne.
Umiejętności i moce: Jednym z atrybutów nauczyciela, jest wiedza; Mordimer kształtował się w różnych dziedzinach nauki, najbardziej do gustu przypadła mu matematyka, geografia, filozofia oraz nauki przyrodnicze. Prócz tego potrafi jeździć konno, zna łacinę oraz nazwy wielu roślin, w tym ich znaczenia i właściwości. Jednym z ważniejszych hobby jest czytanie książek.
Posiada jedną magiczną moc - Dominacja umysłowa. Pozwala ona na przebywanie wśród ludzi takim, jakim Madderdin jest naprawdę, czyli nie musi się wysilać na maskowanie swych zwierzęcych atrybutów, ponieważ moc, jaką używa bez ustanku, wmawia ludziom, że wygląda normalnie. Dominacja oddziałuje na wszystkie istoty, wchodzi do ich umysłu i sprawia, że wydaje im się, że Mordimer wygląda jak zwykły człowiek, bez zależności czy z tobą rozmawia, stoi obok, czy siedzi oddalony od ciebie paręset metrów. Używa tego bez ustanku, nawet już o tym nie wiedząc, dlatego można stwierdzić, że moc nim zawładnęła, bo nawet gdyby chciał, nie potrafi jej "wyłączyć", więc nie ma także nad nią jakiejkolwiek kontroli; jednak czy jest to jakiś problem? Moc jest słaba i nie jest w stanie jego, ani nikogo skrzywdzić.

Charakter: Zacznę od tego, że uczniowie z jednej strony go nie cierpią, a z drugiej szanują i lubią. Mordimer jest typowym nauczycielem, który nie toleruje lenistwa, spóźnialstwa, chamstwa, a tym bardziej kłamstw. Jest surowy wobec swych podopiecznych, nie pozwala im na chwilę relaksu, krótko mówiąc: ciśnie ich. Ale to nie oznacza, że jest złym profesorkiem. Wystarczy, że pokażesz, że chcesz się uczyć, a będziesz miał ułatwione życie. Może nie będzie milszy, ale bardziej wyrozumiały. Jeśli uczeń ma jakiś problem; zawsze wysłucha, a nawet pomoże w granicach swych możliwości. Zamiast narzekać na swe dzieci, stara się im pomóc, ale oczywiście są wyjątki, dla których nie zna litości. Często wyrzuca kogoś z sali, jeśli mu przeszkadza, dlatego do jego grona uczniów należą tylko ci, którzy chcą się czegoś nauczyć. Mordimer bowiem nie cierpi trutniów i każdego podobnego ma ochotę wytępić. Mimo wszystko trzyma dystans do swych pupili i nie pozwala sobie na żadne, zobowiązujące rozmowy, nie licząc niesienia pomocy.
Najważniejszą cechą Madderdina jest ogromne poczucie sprawiedliwości, do którego dąży za wszelką cenę. Wierzy w karmę, dlatego stara się żyć w zgodzie ze sobą, z naturą i z ludźmi, co idzie mu nieco ciężej. Przypomina pobożnego człowieka, w których oczach każdy jest równy, bez zależności, czy to król, czy żebrak. Mimo to nie głosi oficjalnie żadnych prawd, stara się przypominać zwykłego, szarego człowieka. Jednak wie, co mówić, kiedy i przy kim, by nie wpaść w jakieś kłopoty lub przypadkiem kogoś nie wydać, ponieważ Mordimer to uczciwy człowiek, który nie tylko szanuje czyjeś sekrety, ale strzeże ich jak oka w głowie. Nie potrafi uszanować kogoś, kto na siłę próbuje wcisnąć komuś swoje idee, wywyższa się, udaje, że wie wszystko najlepiej, ale co najgorsze, nie szanuje drugiej osoby. Co jak co, ale na tę ostatnią rzecz jest bardzo wrażliwy.
Oczywiście to nie oznacza, że będzie się rzucał na pierwszego lepszego kretyna, który mu się nie spodobał, o nie. Wie, że jako hybryda jest zagrożony i wie, że nawet jako człowiek, może zostać zamknięty. Wystarczy tylko wpaść na nieodpowiednią osobę, zrobić lub powiedzieć coś złego, a już masz przewalone. Dlatego ten uniżony profesorek nie wychyla się, można stwierdzić, że potrafi przejść obojętnie złego czynu, co innego, jeśli czuje, że może zadziałać bez obawy o swoje życie, a Madderdin posiada "szósty zmysł", dzięki któremu wie, kiedy może się ruszyć. Na nieszczęście rzadko jest takich przypadków, nie raz mu przyszło oglądać bicie starszych, niedołężnych ludzi albo wykorzystywanie kobiet. Można go porównać do egoisty i... tak, to prawda. Na pierwszym miejscu stawia siebie, a potem sprawiedliwość i innych ludzi. Wie, że jeśli będzie ciągle pomagał ludziom, to kiedy on będzie potrzebował pomocy, nikt mu nie pomoże, bo ludzie są niewdzięczni. Właśnie dlatego ludzki żywot dla niego jest niczym więcej, jak kupką śmierdzącego placka na polu.
Mordimer nie jest osobą towarzyską, ale emanuje charyzmą, która zmusza go do prowadzenia rozmów. Może to wynikać z jego serdecznego i ciepłego uśmiechu, którym obdarza każdego napotkanego, z miłego głosu oraz faktem, że każdą rozmowę trzyma na dnie serca i nikomu jej nie pokazuje. Po części, jest to duża zaleta, jeśli chce się czegoś dowiedzieć, jednak nauczyciel wolałby spokojniejsze życie. Chciałby z głośnej szkoły wracać do cichego domku, gdzie mógłby się zrelaksować, jednak nawet sąsiedzi mu na to nie pozwalają, dlatego często wybiera się na spacery na łonie natury. Wracając, potrafi być także zabawny, rzucając śmiesznymi dowcipami albo złośliwymi komentarzami - jednak do tego pierwszego musi mieć na prawdę dobry humor, który rzadko się zdarza. Mimo jego egoizmu i obojętności, ma kruche serce i każda przykra scena zostaje w jego głowie, wprawiając go w smutny nastrój każdego wieczoru, kiedy to może usiąść na wygodnej kanapie i przeanalizować dzisiejszy dzień. Jest typem filozofa, który często się zastanawia nad sensem życia i ludzkimi nawykami. Z przykrością stwierdza, że świat się stacza i nie ma na to żadnego lekarstwa, dlatego jedynym wyjściem jest interesowanie się tylko swoją osobą, co nie zawsze mu wyjdzie. Chociaż on sam jest pozbawiony dobrych myśli na temat przyszłości, stara się dać nadzieję innym, którzy tego potrzebują.
Nie zapominajmy, że każdy medal ma dwie strony. Po przedstawieniu tej "dobrej", a raczej zwyczajnej strony, nadszedł czas na coś gorszego. Lisie geny nie są przypadkiem, nie można mu tak na prawdę ufać. Skoro ludzkie życie nie jest nic warte, z łatwością może kogoś sprzedać, ale nie byle komu. Nie robi tego przypadkowej osobie, musi mieć ważny powód, który, na szczęście, nie często się zjawia. Drugą ważną cechą, jest interesowność. Pamięta każdego, któremu pomógł, z myślą, że kiedyś ten dług przyjdzie im spłacić. Cena tego jest zależna od wielkości pomocy, chociaż on często ją zwiększa. Na nieszczęście, jest bardzo mściwy i nie spocznie, jeśli osoba nie dostanie za swoje. Jest bardzo cierpliwy, dlatego zemsta może trwać nawet lata. Nie bierze do serca czyichś uczuć i często ma gdzieś, czy kogoś uraził, czy nie. Nie jest ugodowy, jednak w ostateczności może pójść na kompromis. Nie ma sumienia i nie boli go myśl, że kogoś zabił.

Oczywiście pod każdą twardą skórą kryje się miękkie i wrażliwe wnętrze.
Historia: ---
Rodzina: Niestety rodzice umarli na śmiertelną chorobę, gdy był jeszcze mały (6 lat). Pieczę nad nim i nad jego młodszą siostrą przejęła surowa babka. Mordimer nigdy nie miał z nią dobrych relacji, w przeciwieństwie do swojej siostry, przez co nie utrzymuje z żadną kontaktu.
Relacje: Ma jednego przyjaciela, który jest nekromantą. Nazywa się Kostuch, przez jego okropną bliznę, biegnącą od szczęki z lewej strony, przez nos do prawej brwi.
Zauroczenie: Brak i nie myśli tego zmieniać
Partner/ka: ---
Aktualny pobyt: Miasteczko
Fundusze: 180 K
Ekwipunek: róg jednorożca
Głos: Jacob Lee - Demons (legendado)
Inne informacje: 

- Ma słabość do czekolady, słodkiej kawy oraz małych, puchatych zwierzątek;
- Uwielbia kolor złoty, a co za tym idzie, przebywanie na polu zboża;
- Chociaż uwielbia zwierzaki, uważa, że jest zbyt leniwy i brak mu odpowiedzialności, by się jakimś zaopiekować;
- Pisze bardzo szybko i nieładnie, przez co uczniowie czasem mają problemu w rozczytaniu go;
- Uwielbia burzę;
- Dzięki lisim oczom, nie musi używać świec, widzi w ciemności;
- Zdarza mu się snuć wizję, w których torturuje złych ludzi i powoli ich zabija;
- Nie lubi mówić o swojej rodzinie, bo tęskni za siostrą, która nie che go znać.
Zdjęcia dodatkowe: